म अनी कम्प्युटर
घरबार, वावा आमा, भयो कम्प्युटर

जीवन, दिन, काम कम्प्युटर एक सिक्काका दुइपाटा
बिस घण्टे दैनीक चाप नी, सह्यो कम्प्युटर
तरो दर्शन नगरी त, खानाई पच्दैन मेरो
तेरोपनी स्वतन्त्रता, गयो कम्प्युटर
तलाई अक्सीजन हैन्, एसी डिसी चाहीने रे
जीवनलाई ओह्रालो तीर, लयो कम्प्युटर
घरपरिवार नभएनी, रह्यो कम्प्युटर
बिस घण्टे दैनीक चाप नी, सह्यो कम्प्युटर
तेरोपनी स्वतन्त्रता, गयो कम्प्युटर
भाद्र २९ गते ०७०
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home